Cukry nazywane również sacharydami, to związki zbudowane z atomów węgla, wodoru i tlenu. Określane są również jako węglowodany. Dzielimy je na: cukry proste (monosacharydy) czyli glukoza i fruktoza, oraz cukry złożone: dwucukry (disacharydy) czyli sacharoza, a także wielocukry (polisacharydy) czyli skrobia i caluloza. Mają dla człowieka znaczenie przede wszystkim żywieniowe.
Cukry stanowią źródło energii dostarczanej z pokarmów pochodzenia roślinnego, gdyż występują one praktycznie wyłącznie w roślinach. Cukry proste są składnikiem wielu produktów spożywczych. Występują w owocach i warzywach, żywności z białej mąki, miodzie a także produktach mlecznych. Spożywanie ich w nadmiernych ilościach może skutkować poważnymi problemami zdrowotnymi. Może doprowadzić to do nadwagi lub otyłości, cukrzycy typu II, nadciśnieniu tętniczemu , choroby niedokrwiennej serca czy miażdżycy. Do cukrów złożonych zaliczamy skrobię oraz pektyny.
Proces ich trawienia jest znacznie dłuższy niż cukrów prostych. Nie powodują szybkiego wzrostu glukozy we krwi, dając uczucie sytości przez długi czas. Codzienna dieta powinna być bogata w produkty zawierające cukry złożone. Natomiast produkty zawierające cukry proste powinny być ograniczone w codziennym jadłospisie. Nie należy jednak rezygnować z owoców.