Kuchnia kurpiowska jest prosta i naturalna. To kuchnia lubująca się w smakach wyraźnych i ostrych. To przede wszystkim sycące dania z dodatkiem warzyw w szczególności kapusty, buraków i marchwi. bazuje na darach lasów, takich jak grzyby i borówki, a także cenione tutaj jagody jałowca, z których przygotowuje się nalewki, wódki a także dodaje do mięs. Często wykorzystywano dziczyznę. Cenionym mięsem jest mięso kaczek, które pieczone jest najchętniej z jabłkami, a kaczy lub gęsi tłuszcz wykorzystywany jest jako smarowidło do chleba.
W tradycyjnej kuchni kurpiowskiej często wykorzystuje się kaszę, zwłaszcza jako dodatek do mięs. Podaje się ją z mlekiem, ziemniakami i burakami, jest składnikiem tzw. przygotiwki. Przyrządza się ją na różne sposoby. Zawsze polewana jest dużą ilością tłuszczu, dlatego jest ciężkostrawna. Do wielu potraw używa się mąki gryczanej. Robi się z niej racuchy, prażuchę, czyli mąkę, która jest wsypywana do wrzącej osolonej wody, kluski a nawet kołacze.
Charakterystyczną potrawą są kotlety gryczane, przyrządzane z kaszy gryczanej, suszonych grzybów i cebuli z dodatkiem tymianku oraz kasza z bursztynkami, przygotowywana z kaszy jaglanej i pieczonych skwarek. Zupy zakwaszane są sokiem z kapusty kiszonej, a do mięs dodaje się chrzan i ćwikłę. Typowe danie z ziemniaków to rejbak, czyli kluski z tartych i wyciśniętych surowych ziemniaków zmieszanych z gotowanymi kartoflami, mąką i solą. Na deser podaje się fafernuchy, czyli drożdżowe ciasteczka w kształcie rombów z mąki żytniej lub gryczanej, miodu, buraków cukrowych lub marchwi i tartego pasternaku.
Najpopularniejszym napojem w kuchni kurpiowskiej jest psiwo kozicowe, czyli typowy napój niskoalkoholowy. Robi się go z jagód jałowca, szyszek chmielowych i miodu. Podaje się go do spożycia dobę po nastawieniu, przez co ma bardzo niską zawartość alkoholu.
Wiele dań i smaków popularnych w kuchni tego regionu pojawia się także w kuchni Mazowsza. Jadło się prosto, ale i tłusto, gdyż trzeba było ciężko pracować. Był to region biedny i potrawy podawano proste. Jadłospis był zróżnicowany. Najsmaczniejsze specjały były jadane od święta.
