Kuchnia polska, to nie tylko mięso i jego przetwory. Wielu z nas lubi jeść potrawy zbożowe. A więc różnego rodzaju kasze, wśród których króluje kasza gryczana. Jest ona podawana w naszej narodowej kuchni nie tylko ze skwarkami, ale także z gulaszem. Służy też jako farsz do pierogów, krokietów i wegetariańskich gołąbków. We wschodnich terenach kraju wielu zajada się nią na słono lub słodko z dodatkiem gotowanego mleka.
Duża grupa ludzi w Polsce uwielbia potrawy mączne, jak naleśniki, pierogi, kluski, zacierki, kopytka, krokiety i inne dania, których głównym składnikiem jest mąka. My Polacy nie przepadamy za owocami morza. Być może dlatego, że nie zawsze mieliśmy do niego dostęp i nie rozsmakowaliśmy się w owocach morza. Z zasobów morza lubimy tylko śledzie i niektóre ryby słonowodne.
Chętnie za to spożywamy ryby słodkowodne, np. karpie. W dawniejszych czasach dużym powodzeniem zwłaszcza wśród ludności wiejskiej cieszyły się także raki. Kuchnia polska obfituje w różnego rodzaju zupy i wywary sporządzane na bazie warzyw, mięsa i ziół. Albo na bazie warzyw, zbóż i przypraw. A nawet na bazie owoców. Najbardziej popularnymi warzywami, z których przygotowuje się zupy i barszcze jest kapusta, buraki, ogórki, pomidory, groch, szczaw.
Współczesna kuchnia polska nieustannie przechodzi ewolucję, która prowadzi w dobrą stronę. Ponieważ coraz zdrowiej się odżywiamy. W naszej kuchni na dobre już zagościły warzywa, owoce, ryby i nasiona na rzecz wszechobecnego dotychczas mięsa. Lecz nie zawsze tak było. W okresie średniowiecza kuchnia była ciężka, zawiesista, tłusta i obfita. Choć trzeba przyznać, że była pożywna. Charakteryzowała się dużą ilością mięsa i innych składników, które były bardzo dobrze rozgotowane.
Bardzo dużo do kuchni polskiej wniosła królowo Bona, która wraz z przybyciem do naszego kraju przywiozła nowe zwyczaje kulinarne. Oraz wiele nasion i warzyw, które dotychczas nie były znane w Polsce.
W dawnej Polsce nieznane były ziemniaki. Dlatego brak ich zastępowano wyrobami mącznymi i różnego rodzaju kaszami, oraz nasionami. Pierwsze ziemniaki uważano za rośliny ozdobne, sadzono je w ogródkach i zachwycano się nimi gdy kwitły.
W celach konsumpcyjnych pieczono je w popiele lub smażono pokrojone w talarki. Takie ziemniaki trafiały tylko na pańskie stoły, a pospólstwo nie miało możliwości ich skosztowania jeszcze przez długi czas.