Czy owce pochodzą z Bliskiego Wschodu, Bliskiego Wschodu, Azji Środkowej, a nawet z Europy? Czy został udomowiony 6,000, 8,000 czy 10,000 lat temu? Czy pochodzą one od owiec azjatyckich, europejskich, urionalnych czy argali? Teorie dotyczące tych kwestii są liczne i rozbieżne.
Niezwykłe źródło tłuszczu.
Na Bliskim Wschodzie koczownicy tradycyjnie hodowali rasę owiec z imponującym ogonem, który, jak garb wielbłąda, działał jako rezerwa tłuszczu na okresy głodu i suszy, zarówno dla samego zwierzęcia, jak i dla ludzi. Jego waga mogła wynosić nawet jedną szóstą wagi zwierzęcia, a w niektórych przypadkach stanowiła poważne utrudnienie. Tak bardzo, że niektórzy hodowcy wyposażyli swoje zwierzęta w małe wózki na kółkach, aby je podtrzymywać i zapobiegać ich wciąganiu na ziemię.
Uzgodniono jednak, że był udomowiony przez bardzo długi czas, prawdopodobnie po psie i kozie, ale przed krową i koniem. Jego głównym przodkiem są najprawdopodobniej owce azjatyckie, z ewentualnym udziałem innych gatunków w jego puli genetycznej.
O ile dobrze pamiętamy, jest to zwierzę upodobań duszpasterskich ludności Azji Środkowej, Afryki Północnej i Bliskiego Wschodu, do których dostarcza wełnę, skórę, mleko i mięso. Potrafi przetrwać niewiele i dostosować się do najtrudniejszych warunków klimatycznych i terenu. W średniowieczu odgrywała ona również ważną rolę w codziennym życiu Europejczyków, którzy wychowali jej ogromne stada. Został on wprowadzony do Ameryki Łacińskiej przez Hiszpanów podczas podboju i szybko został przyjęty przez miejscową ludność, podczas gdy w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie pozostał na marginesie.
Kolejne selekcje dokonywane przez ludzi zgodnie z ich zapotrzebowaniem na wełnę, mięso lub mleko, w połączeniu z dużą zmiennością w obrębie gatunku i jego doskonałą adaptacyjnością, zaowocowały rasami (obecnie jest ich ponad 200) o bardzo różnych cechach. Tak bardzo, że zwierzęta niektórych z nich wyglądają bardziej jak kozy czy gazele, podczas gdy inne bardziej przypominają lamy czy alpaki.
Dziś owce hodowane są na wszystkich kontynentach i na wszystkich szerokościach geograficznych. Jego populację szacuje się na ponad miliard.
Przeciwwskazania.
Gotowanie mięsa.
Aby w pełni wykorzystać zdrowotne właściwości jagnięciny lub baraniny, ważne jest, aby je odpowiednio ugotować, aby uniknąć tworzenia się potencjalnie rakotwórczych związków. Należy unikać zwęglania lub nadmiernego pieczenia mięsa i stosować rzadsze smażenie, grillowanie lub grillowanie.
Spożycie czerwonego mięsa i ryzyko wystąpienia raka piersi.
Spożycie czerwonego mięsa i tłuszczu zwierzęcego często wiązało się ze zwiększonym ryzykiem zachorowania na raka piersi. W związku z tym w badaniu obserwacyjnym przeprowadzonym wśród 200 kobiet nie stwierdzono istotnego związku między spożyciem jagnięciny lub ogólnie mięsa czerwonego a ryzykiem wystąpienia raka piersi. Wyniki te nie zostały jeszcze potwierdzone przez inne badania.