Mało znane warzywa egzotyczne

Mało znane warzywa egzotyczne

Choć warzywa zawsze stanowiły ważny składnik polskiego jadłospisu, lecz dawniej nie znano warzyw egzotycznych i wciąż jedzono te same. W przeszłości najwięcej jadało się ziemniaków, kapusty, buraków, dyni, cebuli, marchwi, grochu, szczawiu, ogórków, pomidorów, sałaty.

Mało znane warzywa egzotyczne

Dziś do naszej kuchni wprowadzamy mniej znane do tej pory w Polsce warzywa, bo chcemy sprawdzić ich smak. Na półkach sklepowych zaskakują nas swoim wyglądem i od razu chcemy je kupić. Więc kupujemy najpierw na próbę, bo chcemy zobaczyć, czy zdobędą nasze podniebienia. Za ich użyciem przemawia do nas zapach tych warzyw i nadzwyczajne wartości odżywcze. A innym razem moda na egzotyczne warzywa. Każdy powód jest dobry, aby jeść warzywa, bo wszystkie są bardzo zdrowe. A poza tym poprzez kosztowanie egzotycznych roślin poznajemy świat od strony kuchni. Do takich mało u nas znanych egzotycznych warzyw można zaliczyć między innymi fasolnik, salsefię, ciecierzycę.

Rozróżniamy fasolnik chiński lub egipski. Każdy fasolnik jest egzotyczną dla nas rośliną, choć to krewny znanej nam fasolki szparagowej.

Fasolnik chiński rośnie wysoko, bo nawet do 3 metrów i potrzebuje podpórek. Ma również długie strąki dochodzące nawet do 50 centymetrów. Jest delikatny w smaku i bardzo odżywczy. Z jego udziałem można przygotowywać różne potrawy podobnie, jak z fasolką szparagową. Może być dodatkiem do zup, sałatek, surówek, galaret mięsnych, albo stanowić samodzielną przystawkę do dania głównego przy obiedzie. Posiada wiele makroelementów i mikroelementów. Ma dużo białka, skrobi, minerałów i witamin. Fasolnik może stanowić także ozdobę. Gdyż przepięknie kwitnie na różowo. A przy tym pięknie pachnie.

Fasolnik egipski różni się od fasolnika chińskiego tym, że jest bardziej ozdobnym niż użytkowym warzywem, choć kwitnie podobnie, jak chiński fasolnik. Swoją wysokością również przypomina chiński fasolnik, lecz jego strączki są czerwone i szerokie. I nie są tak długie, jak w przypadku chińskiej rośliny. Na ogół sięgają 1/4 długości chińskiej odmiany.

Salsefia nazywana jest czasem owsianymi korzonkami, albo szparagami biedaka. Posiada gruby korzeń o stożkowatym kształcie, jasną skórkę i biały miąższ o niezbyt delikatnym w smak. Po oczyszczeniu gotuje się korzenie tego warzywa i spożywa podobnie, jak szparagi. Korzeń salsefii może stanowić składnik zup lub gulaszu. Korzenie można nie tylko gotować, lecz także smażyć, zapiekać, czy dusić. I jeść z mięsem lub rybą. Natomiast liści można użyć do sałatek i surówek.

Korzenie salsefii są bardzo odżywcze, gdyż zawierają dużo wapnia, potasu, magnezu, żelaza, miedzi, manganu. Oraz bardzo dużo witaminy B1, która zwiększa odporność na stres. Salsefia jest niskokaloryczna. W 100 gramach zawiera 16 kalorii. Pozwala więc zachować szczupłą sylwetkę nawet przy dużym jej spożyciu. Warzywo to jest także dobre dla diabetyków. Zawiera wysoki poziom insuliny, lecz nie zwiększa poziomu cukru we krwi. Zawarte w salsefii węglowodany pobudzają metabolizm tłuszczów i produkcję flory jelitowej. Warzywo to jest również dobre dla kości, gdyż w swoim składzie posiada miedź, której potrzebuje nasz organizm.

Ciecierzyca nazywana też cieciorką, to groch włoski charakteryzujący się właściwościami leczniczymi. Zapobiega zaparciom, obniża ciśnienie i zły cholesterol, zapobiega niedokrwistości i anemii. Dzięki dużej zawartości białka buduje masę mięśniową. Ciecierzyca, to warzywo strączkowe bardzo doceniane w krajach Bliskiego Wschodu i krajach Morza Śródziemnego. Jednak w naszym kraju jeszcze niezbyt często goszczące na talerzu. A szkoda, bo ma słodkawy, delikatny, orzechowy smak. Lecz najważniejsze, że posiada witaminę A, B6, C, K, kwas foliowy, błonnik, wapń, magnez, żelazo, potas, fosfor, cynk, sód.

Wiele osób twierdzi, że ciecierzyca odchudza, bo zawiera błonnik. Pewnie mają rację, bo wszystkie warzywa odchudzają dzięki błonnikowi. Jednak ciecierzyca jest zaliczana do warzyw wysoko kalorycznych, gdyż w 100 gramach produktu znajduje się aż ponad 160 kalorii. Jest tak kaloryczna z powodu dużej ilości tłuszczu i białka, oraz sporej ilości węglowodanów. Choć dzięki temu właśnie, oraz dzięki licznym minerałom i witaminom jest także nadzwyczaj odżywcza dla organizmu.

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

*